Οδεύοντας προς την 5η Νοεμβρίου:

Αθήνα 19 Σεπτεμβρίου 2012.

Οδεύοντας προς την 5^η Νοεμβρίου: Σύνταγμα της Ελλάδος: Αναθεώρηση ή πλήρης αλλαγή του;

Του Σταύρου Βιτάλη, Προέδρου του Πατριωτικού Μετώπου.

Την ανακοπή της πορείας της χώρας προς την άβυσσο προτείνει στην ελληνική κοινωνία το Πατριωτικό Μέτωπο. Και στις 5 Νοεμβρίου, καλεί όλες τις Ελληνίδες και τους Έλληνες, σε μια ειρηνική λαοθάλασσα, η οποία θα ανατρέψει τη σημερινή αποπνικτική πραγματικότητα και θα δώσει διέξοδο στα πολλαπλά προβλήματα, με πλήρη ανατροπή του πολιτικού σκηνικού και χάραξη ενός «νέου δρόμου», τόσο νέου, όσο και η τρισχιλιόχρονη ηλικία της Άμεσης Αθηναϊκής Δημοκρατίας του Χρυσού Αιώνα του Περικλέους, οι δύο εκατονταετηρίδες της Άμεσης Δημοκρατίας της Ελβετίας του Ιωάννη Καποδίστρια και η Άμεση Δημοκρατία της Ισλανδίας, των τελευταίων χρόνων.

Το Πατριωτικό Μέτωπο, από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του, έθεσε ως κεντρικό ζητούμενο για την σωτηρία της Πατρίδας και του Λαού μας, τη συνολική αλλαγή στο πολιτειακό της Ελλάδας και όχι τις όποιες «αναγκαίες μεταρρυθμίσεις», πάνω στην υπάρχουσα θεσμική πραγματικότητα. Αυτό ακούσθηκε στην αρχή ως «ακραίο και εξωπραγματικό», αλλά στην πορεία και όσο βάθαινε και βαθαίνει η κρίση, η προσέγγιση αυτή, δικαιώθηκε και δικαιώνεται ολοένα και περισσότερο.

Να σταθούμε λοιπόν στη κεντρική πρόταση του Κινήματος: Το Νέο Σύνταγμα Άμεσης Δημοκρατίας, το οποίο εδώ και καιρό έχει παραδώσει στην κρίση του Ελληνικού Λαού. Και σε μια «συγκριτική» προσέγγιση, έστω και επιγραμματικά, να δούμε αν το επιχείρημα πως «το σημερινό Σύνταγμα της Ελλάδος, είναι ικανό να υπερασπισθεί τα συμφέροντα του Έθνους και του Λαού, αρκεί να εφαρμοσθεί», είναι ισχυρό.

Ας επιχειρήσουμε λοιπόν με μια απλή διαδικασία «ερώτηση-απάντηση», να δούμε αν το σημερινό Σύνταγμα της Ελλάδος, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο προστασίας του Λαού μας.

1.    ΕΡΩΤΗΣΗ: Εκφράζει το υφιστάμενο Σύνταγμα τη Λαϊκή Κυριαρχία όπως δηλώνει στο πρώτο κιόλας του Άρθρο;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Όχι. Σε καμία φάση της νεώτερης ιστορίας της Πατρίδας μας, η θεμελιώδης αυτή κατά τα άλλα αρχή, δεν εκφράσθηκε. Αντίθετα, το δικομματικό σύστημα, ενεχυρίαζε πάντα τη λαϊκή εντολή σε κέντρα εξουσίας μακράν και πέραν των εθνικών συνόρων.

ΝΕΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ: Κατοχυρώνει πλήρως τη Λαϊκή Κυριαρχία, μετατρέποντας τον πολίτη, σε τελικό κριτή των πάντων. Πιο συγκεκριμένα, στο ζήτημα των διεθνών συνθηκών και συμφωνιών της χώρας, απαρέγκλιτη αρχή είναι, η ψήφιση τους σε Δημοψήφισμα, κατευθείαν από το Λαό. Και ακόμη πιο συγκεκριμένα και ως παράδειγμα: Αν ίσχυε το Νέο Σύνταγμα, για να υπογραφούν τα μνημόνια και τα ΔΝΤ, θα έπρεπε υποχρεωτικά να γίνει Δημοψήφισμα.

2.    ΕΡΩΤΗΣΗ: Έχει την δυνατότητα ο πολίτης να προσφύγει στη δικαιοσύνη για αντισυνταγματικότητα πράξεων της διοίκησης;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Τυπικά ναι. Στην ουσία όμως όχι. Δεδομένου ότι δεν υπάρχει Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο, η Διοίκηση αποφασίζει κατά το δοκούν και το εντελώς αδύναμο και χωρίς νομικό οπλοστάσιο Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο κυρίως στην Ολομέλειά του δικάζει κατά κανόνα υπέρ της «συντεταγμένης πολιτείας» και όχι με ίσους όρους, κράτος-πολίτη. Ένα Δικαστήριο που ως γνωστόν, αποδέχθηκε ως «συνταγματικές» τις πράξεις της Διοίκησης, τις σχετιζόμενες με το ΔΝΤ, την ΤΡΟΙΚΑ, τα  ΜΝΗΜΟΝΙΑ κλπ κλπ.

ΝΕΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ: Πέραν του δικαιώματος που παρέχεται στον πολίτη, να ανατρέψει κάθε πράξη της διοίκησης με την εφαρμογή της ακυρωτικότητας, μέσω συλλογής υπογραφών και δημοψηφίσματος, προβλέπεται Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο, του οποίου ο Πρόεδρος εκλέγεται ανά τετραετία κατ’ ευθείαν από το Λαό ενώ τα υπόλοιπα δέκα μέλη του, εκλέγονται επίσης κατευθείαν από το Σώμα των Τακτικών Δικαστών. Το άμεσα και από τον Λαό εκλεγόμενο Ανώτατο αυτό Συνταγματικό Δικαστήριο, είναι που παρεμβαίνει όταν χρειαστεί, για να αποφασίσει, αν μια πράξη της όποιας μορφής εξουσίας, είναι συνταγματική ή μη. Αφήνοντας φυσικά την τελευταία λέξη στο Λαό και στο δικαίωμά του να ανατρέψει τα πάντα, με δημοψήφισμα.

3.    ΕΡΩΤΗΣΗ: Μπορεί ο πολίτης, ως μέρος της κοινωνίας και όχι ως θιγόμενο άτομο, να προσφύγει κατά πράξεων της Διοίκησης;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Όχι. Το δικαίωμα του actio popularis, το οποίο υπάρχει σε αρκετά Συντάγματα ανά τον κόσμο, δεν υπάρχει στο υφιστάμενο Σύνταγμα.

ΝΕΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ: Στο Νέο Σύνταγμα, σαφώς ορίζεται η δυνατότητα του πολίτη να προσφύγει στη δικαιοσύνη και να απαιτήσει την αποζημίωσή του, για πράξεις της Διοίκησης που ζημίωσαν συνολικά τον ελληνικό Λαό.

4.    ΕΡΩΤΗΣΗ: Προστατεύεται η αρχή της ισονομίας και ισοπολιτείας την οποία περιγράφει το άρθρο 4 του υφιστάμενου Συντάγματος: «Όλοι οι Έλληνες είναι ίσοι απέναντι στο Νόμο»;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Όχι. Ο σαφής διαχωρισμός των πολιτών και των πολιτικών σε «πληβείους και πατρικίους», με παροχή δικαιώματος «ασύλου» στους πολιτικούς και η αδυναμία του πολίτη να προσβάλει τις ειδικές προστασίες που παρέχονται στο πολιτικό προσωπικό, δείχνει την πλήρη αναπηρία του υφιστάμενου Συντάγματος. Μια αναπηρία η οποία διατρέχει το σύνολο του «πνεύματος» του υφιστάμενου Συντάγματος, κάνοντας εντελώς απίθανη την όποια διόρθωσή του, με συμπληρωματικές διατάξεις.

ΝΕΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ: Στο Νέο Σύνταγμα, όλοι οι Έλληνες πολίτες, από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον Πρωθυπουργό, έως τον απλό πολίτη, θεωρείται φυσικό και αυτονόητο πως μπορούν να αναπτύξουν παραβατική συμπεριφορά και αντιμετωπίζονται χωρίς διάκριση. Μάλιστα στο Νέο Σύνταγμα, εφαρμόζεται η αρχή του Σόλωνα «περί των αυξημένων ευθυνών των θεσμικών προσώπων της Πολιτείας» και οι ποινές που προβλέπονται στις περιπτώσεις, εσχάτης προδοσίας, παράβασης καθήκοντος, απιστίας παρά την υπηρεσία και χρηματισμού, αντιμετωπίζονται όπως των εμπόρων ναρκωτικών και των βιαστών ανηλίκων: Με βαρύτατες ποινές που φθάνουν τα ισόβια δεσμά.

5.    ΕΡΩΤΗΣΗ: Προστατεύει με σαφήνεια το υφιστάμενο Σύνταγμα, στις θεμελιώδεις αρχές που περιγράφει;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Όχι. Σε κάθε σχεδόν συνταγματική του διάταξη, το Σύνταγμα αναφέρει το «νόμος ορίζει…». Μια «πονηρή» επιλογή του συνταγματικού νομοθέτη, η οποία αφήνει στην ουσία στο «κομματικό-κυβερνητικό Κοινοβούλιο», την πλήρη και κατά το δοκούν ερμηνεία των συνταγματικών διατάξεων. Μια πραγματικότητα την οποία δεν βρίσκουμε στα περισσότερα Συντάγματα των «αναπτυγμένων χωρών», όπως πχ των ΗΠΑ, του Καναδά, της Ελβετίας, της Νέας Ζηλανδίας κλπ, όπου έχουμε σαφείς και κάθετες συνταγματικές διατάξεις, χωρίς δυνατότητα παρερμηνειών και «πονηρών» υποσημειώσεων.

ΝΕΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ: Το Νέο Σύνταγμα, αποφεύγει συστηματικά να επιτρέπει την κατά το δοκούν ερμηνεία του από τις εξουσίες, εκτελεστική, νομοθετική, δικαστική. Απαγορεύει σαφώς και ρητά πχ τη χρήση χημικών από την αστυνομία, απαγορεύει την προσαγωγή ατόμων στο αστυνομικό τμήμα χωρίς απαγγελία κατηγορίας, απαγορεύει τη χρήση οπτικοακουστικών μέσων για την καταγραφή συγκεντρώσεων των πολιτών, απαγορεύει την επιβολή ειδικών ταυτοτήτων (κάρτα του πολίτη) κλπ κλπ. Με καθοριζόμενες μάλιστα ποινές στις περισσότερες περιπτώσεις παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων και συνταγματικών ελευθεριών, τα 15 χρόνια φυλακή, μη εξαγοράσιμη και χωρίς αναστολή.

Το Νέο Σύνταγμα, είναι ένα σαφές και κρυστάλλινο απόσταγμα προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των συνταγματικών ελευθεριών του Έλληνα πολίτη.

6.    ΕΡΩΤΗΣΗ: Μπορεί ο Λαός να επικαλεστεί την ακροτελεύτια διάταξη του υφιστάμενου Συντάγματος, το περίφημο άρθρο 120;

AΠΑΝΤΗΣΗ: Δυστυχώς όχι. Η διχογνωμία μεταξύ των συνταγματολόγων και των νομικών, περί την ερμηνεία του άρθρου 120, δεν δίνει σαφές περίγραμμα των δυνατοτήτων ενεργοποίησης και εφαρμογής από το Λαό, του άρθρου 120. Και αυτή η διχογνωμία, αφορά στην περιγραφή της «χρήσης βίας» για την κατάλυση του συντάγματος, η οποία θεωρείται και ως προϋπόθεση για την εφαρμογή του άρθρου 120.

Η «πονηρή» αυτή διατύπωση, προστέθηκε για να υπονοήσει «στρατιωτική» ή άλλου τύπου επέμβαση στην ανεξέλεγκτη εξουσία της κοινοβουλευτικής, κυρίως δικομματικής «δημοκρατίας». Έτσι λοιπόν, όποιος επιχειρήσει να εφαρμόσει το άρθρο 120, το πιο πιθανό είναι να κατηγορηθεί για «εσχάτη προδοσία», δεδομένου ότι, «χρησιμοποίησε βία, όχι για να υπερασπισθεί αλλά για να καταλύσει το υφιστάμενο Σύνταγμα».

ΝΕΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ: Στο νέο Σύνταγμα, η ακροτελεύτιά του διάταξη, είναι σαφής και κατηγορηματική. Όποιος και για όποιον λόγο επιχειρήσει να παραβιάσει το Σύνταγμα, στο σύνολό του, ή στις συνταγματικές αρχές και διατάξεις του, αντιμετωπίζεται σαφώς «και με κάθε μέσον» από τον Έλληνα πολίτη.

7.    ΕΡΩΤΗΣΗ: Προστατεύει το υφιστάμενο Σύνταγμα την έκφραση της ελεύθερης βούλησης του Πολίτη, μέσω των εκλογών;

AΠΑΝΤΗΣΗ: Θεωρητικά ναι. Στην πράξη όμως, η παροχή δικαιώματος στο δικομματικό σύστημα εξουσίας, να «κόβει και να ράβει» τον εκλογικό νόμο κατά τα συμφέροντά του και κατά το δοκούν, καταργεί όπως διαπιστώσαμε στις αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις από τη μεταπολίτευση και εντεύθεν, το δικαίωμα της έκφρασης όλων των τάσεων, της ελληνικής κοινωνίας. Επιβάλλοντας μάλιστα «εκτρώματα» όπως το σημερινό της τρόϊκας (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ), που κυβερνά με την εντολή του 20 περίπου τοις εκατό, του εκλογικού σώματος, τον τόπο.

ΝΕΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ: Στο Νέο Σύνταγμα, κατοχυρώνεται πλήρως το δικαίωμα του πολίτη, όχι μόνο να εκφράζει άμεσα τη βούλησή του, αλλά ακόμη και να ανακαλεί τον αιρετό αξιωματούχο, είτε είναι Πρόεδρος της Δημοκρατίας, είτε Πρωθυπουργός, είτε Βουλευτής, είτε Δήμαρχος, από την επόμενη κιόλας ημέρα της εκλογής του.

8.    ΕΡΩΤΗΣΗ: Εξασφαλίζει σταθερότητα στη διακυβέρνηση της χώρας το υφιστάμενο Σύνταγμα;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σαφώς όχι. Απόδειξη, οι αλλεπάλληλες αναμετρήσεις, επειδή απλά τα αποτελέσματα δεν βόλευαν, το ένα ή το άλλο κόμμα.

ΝΕΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ: Με το Νέο Σύνταγμα, εξασφαλίζεται η σταθερότητα της διακυβέρνησης της χώρας, ακόμη και όταν ο Λαός αποφασίσει να «διώξει» τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ή τον Πρωθυπουργό ή οποιαδήποτε άλλη μορφή αιρετής εξουσίας. Οι οποίοι παρεμπιπτόντως, αντικαθίστανται αμέσως από τον επιλαχόντα στις εκλογές για την ανάδειξη του οποιουδήποτε αιρετού αξιωματούχου και μέχρι την ολοκλήρωση της τετραετίας ή πενταετίας αντίστοιχα.

9.    ΕΡΩΤΗΣΗ: (Ίσως και η πλέον κρίσιμη). Είναι το υφιστάμενο Σύνταγμα Ελληνικό;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σαφώς όχι. Το υφιστάμενο Σύνταγμα, είναι απομεινάρι από προηγούμενα συντάγματα, κομμένα και ραμμένα από το κομματικό κράτος, συνέχεια των "Μαυροκορδάτων και των Κωλέτηδων" και διαπνεόμενα από την παλαιοπρωσική αρχή, της «Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας», του Γερμανού Αυτοκράτορα Φρειδερίκου του Α’, επονομαζόμενου και Μπαρμπαρόσα. Μιας αρχής, εντελώς αντίθετης από αυτήν της αρχαίας Αθηναϊκής, Άμεσης Δημοκρατίας, η οποία βάζει τους θεσμούς και τους εκφραστές της «στο απυρόβλητο». Κάτι δηλαδή σαν «ιερή αγελάδα», για το οποίο ακούμε συχνά πυκνά από τους εκφραστές του κομματικού κράτους: «Μην ενοχλείτε τους θεσμούς…» εννοώντας φυσικά «μην ενοχλείτε την εξουσία μας».

Κλασικά παραδείγματα αυτής της «πρωσικής» λειτουργίας των θεσμών και του κράτους είναι η δικαιοσύνη, όπου έχουμε: Τον εισαγγελέα ως ουσιαστικό τελικό κριτή της απονομής της. Την αστυνομία, όπου αυτός που αποφασίζει δεν είναι φυσική τάξη των ένστολων πολιτών που ορκίστηκαν στο Σύνταγμα, αλλά ο κάθε κύριος «τίποτε», ο οποίος αποφασίζει κατά το δοκούν, πως και που «θα χτυπήσουν» οι «πραιτοριανοί». Η κάθε μορφή διοίκησης της οποίας η στρεβλή, παλαιοπρωσική της άκρως γραφειοκρατική διάταξη, την έχει οδηγήσει στο να εμποδίζει και να ταλαιπωρεί τον πολίτη, αντί να τον υπηρετεί.

Είναι πολύ ενδιαφέρον να προσθέσουμε εδώ πως οι ίδιοι οι Γερμανοί απεμπόλησαν το παλαιοπρωσικό-γραφειοκρατικό-συγκεντρωτικό σύστημα εξουσίας, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και επί Αντενάουερ, ενώ εμείς, οι Έλληνες, διατηρούμε ακόμη αυτό το φεουδαλιστικό, αντιανθρώπινο, αντιδημοκρατικό κατασκεύασμα του Καρλομάγνου και του Φρειδερίκου του Α’, το οποίο «πασαλειμματικά», εκφράζεται από το υπάρχον Σύνταγμα.

ΝΕΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ: Διαπνεόμενο από τις αρχές της Άμεσης Αρχαίας Αθηναϊκής Δημοκρατίας, όπως αυτό υλοποιήθηκε στην Ελβετία τον προπερασμένο αιώνα από τον μέγιστο Ιωάννη Καποδίστρια, όπως αυτό εκφράζεται σήμερα από την Ισλανδία και όπως αυτό διακρίνεται πια ως ζητούμενο σε πάρα πολλές χώρες του κόσμου, το Νέο Σύνταγμα, μπορεί να ξανακάνει την Ελλάδα, το κέντρο Δημοκρατίας και Θεσμών της Υφηλίου.

Παραδίδει στο Λαό της όλες τις μορφές εξουσίας, ανακλητότητα των αιρετών λειτουργών, ακυρωτικότητα των αποφάσεών τους, ορκωτή δικαιοσύνη, παλλαϊκή άμυνα, πλήρεις και σαφείς προστασίες των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των δημοκρατικών ελευθεριών του πολίτη.

Το Νέο Σύνταγμα Άμεσης Δημοκρατίας, δεν είναι μια απλή θεραπεία, των ασθενειών ενός κομματικού-εξουσιαστικού συστήματος, μονίμως πάσχοντος από μολυσματικές και εκφυλιστικές νόσους. Είναι από μόνο του μια επανάσταση, την οποία αν την επιλέξουμε όλοι μας, ειρηνικά και αποφασιστικά, την 5^η Νοεμβρίου, θα μας παραδώσει μια Ελλάδα την οποία οραματίσθηκαν αυτοί που την γέννησαν τον 1821 και φυσικά θα είναι το φιλόξενο σπίτι των γενεών που έρχονται. Ας μην ξεχνάμε εξ’ άλλου πως όλα τα υπόλοιπα, ΔΝΤ, ΤΟΙΚΑ, διεθνείς τοκογλύφοι, τιμωρία των ενόχων, λαθρομετανάστευση κλπ, διορθώνονται άμεσα, μέσα από τις αποφασιστικές διαδικασίες τις οποίες παραδίδει στον ελληνικό Λαό, το Νέο Σύνταγμα.

Σημείωση: Έως τις 5 Νοεμβρίου, θα ακολουθήσουν από την πλευρά του Πατριωτικού Μετώπου – όσες και όποτε χρειαστούν – διευκρινιστικές ανακοινώσεις.

Πατριωτικό Μέτωπο
Μέλος της Ευρασιατικής Ένωσης 
Κεντρικά Γραφεία Αθηνών: Νίκης 33,
10557, Σύνταγμα, Αθήνα
Τηλ. 2103311642, Φαξ: 2103311652
Τηλ. Προέδρου: 6980292626 http://www.pamet.gr 
mailto:pametopo@gmail.com