Πριν ο εν λόγω υποπτέραρχος αποστρατευτεί παρανόμως το Δεκέμβριο του 1966 «με χαλκευμένες κατηγορίες ότι ήταν αντιβασιλικός και κομμουνιστής», επειδή, μεταξύ άλλων, «διάβαζε και «Τα Νέα»», είχε μια κρίσιμη εθνική συνάντηση στο Πεντάγωνο με τον αρχηγό του ΓΕΕΘΑ Γ. Τσολακα και τον στρατηγό «θρύλο», τον Διγενή-Γρίβα, όπως γράφει ο ίδιος.


Αυτή η συνάντηση έγινε «κάποιο πρωινό του Νοεμβρίου 1966», την οποία περιγράφει ο Η. Καρταλαμάκης στο έργο του: «Ο Γολγοθάς ενός αεροπόρου» (εκδ. ιδίου, Αθήνα, χ.χ. σελ. 451-457).
Στο κεφάλαιο: «Πώς χάθηκε η ευκαιρία της «ρεβάνς» για τη Μικρασιατική Καταστροφή», γράφει ότι μεταξύ των τριών ανδρών έγινε συζήτηση για το πώς θα μπορούσε να προστατευθεί η Κύπρος από τουρκική εισβολή.
Ο Γρίβας ρώτησε: «Πείτε μας αεροπόρε: Τι θα λέγατε για την ενίσχυση της άμυνας της Κύπρου από τις Τουρκικές αεροπορικές απειλές;»
Ο εμπειρότατος υποπτέραρχος, αφού εξέθεσε τις απόψεις του ως προς τις αποστάσεις που είναι σε βάρος της Κύπρου, πρότεινε τη χρησιμοποίηση της Κρήτης, στην οποία θα λειτουργούσε «Εθνική Μοίρα» (εκτός ΝΑΤΟ) (σελ. 452).
Η Μοίρα αυτή θα ήταν έτοιμη ανά πάσαν στιγμήν με τα αεριωθούμενα «F.84», τα οποία θα μετατρεπόταν σε τορπιλλόπλανα.
Γράφει: «Και οι δύο συνομιλητές μου εντυπωσιάστηκαν, βρίσκοντας την πρότασή μου λογική και πολύ αρμόζουσα για την περίσταση, και μου έδωσαν «ελευθερία ενεργείας».
Άρχισα, γράφει, την εκτέλεση του Σχεδίου, εξασφαλίζοντας τα απαραίτητα υλικά από την Αγγλία.
Όμως «τον περαιτέρω χειρισμό ανέλαβε το ΓΕΑ, λόγω αρμοδιότητας» αλλά «έκτοτε έχασα κάθε επαφή με το ΓΕΑ και το όλον θέμα, διότι με απεστράτευσαν κατά τον γνωστό τρόπο που αναφέρεται σε άλλο κεφάλαιο» (σ.σ. βλ. το Κεφάλαιο: «Η «εκτέλεση» με βασιλική εντολή», όπ. π. σελ. 386 επ.).
Όταν στα 1981 «διάβασα στην «Καθημερινή» την εξιστόρηση των θλιβερών γεγονότων της Τουρκικής απόβασης στην Κύπρο από τον Δημοσιογράφο Γ. Καράγιωργα», γράφει ο ίδιος «βρήκα την ευκαιρία να εκθέσω με επιστολή μου τα όσα είχαν διαδραματισθεί στο Γραφείο του Στρατηγού Τσολάκα με την παρουσία του Στρατηγού Γρίβα – όπως τα εκθέτω πιο πάνω». Τα γεγονότα καταγράφονται στην από 24 Ιουλίου 1981 επιστολή του προς την ίδια εφημερίδα.
Τα όσα υποστήριξε τότε ο Καρταλαμάκης ενέκρινε και επιβεβαίωσε ο αντιναύαρχος Α. Σπανίδης, με την από 29 Ιουλίου 1981 επιστολή του στην «Καθημερινή», ο οποίος έγραφε: «Η ιδέα χρησιμοποιήσεως τορπιλλόπλανων του Καρταλαμάκη, πρέπει να βασίστηκε στην πείρα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, που απέδειξε ότι το όπλο αυτό είναι εξαιρετικά αποτελεσματικό... πολλά λοιπόν θα μπορούσαν να γίνουν και δεν έγιναν. Μέσα σ’ αυτά είναι  ακόμη και η ανεξήγητη απραξία του Ναυτικού μας».
Για τους λόγους αυτούς ο Αντιναύαρχος Σπανίδης κατέληγε: «Το άνοιγμα του φακέλλου της Κύπρου» είναι  καθήκον για το Έθνος και τις Ένοπλες Δυνάμεις. Είναι καιρός να μάθει η κοινή γνώμη την αλήθεια με οποιοδήποτε κόστος» (βλ. όπ. π. σελ. 457).
Όσο για τον γεννήτορα της ιδέας, που θα απέτρεπε την εισβολή των Τούρκων, γράφει στην πιο πάνω επιστολή: «Επιχείρησα να μάθω, γιατί σταμάτησε εκείνη η προσπάθεια και εγκαταλείφθηκε το πιο πάνω σχέδιο», προσθέτοντας: «Με κατάπληξη έμαθα από τον προαναφερθέντα ταξίαρχο κ. Δ. Κουντούρη, ότι μετά κάποιο διάστημα από τις πρώτες ενέργειες που έγιναν –σε μια συνάντησή του με τον τότε Αρχηγό ΓΕΑ – Αντιπτέραρχο Γ. Αντωνάκο – και σε σχετική ερώτησή του για την πορεία της προσπάθειας δημιουργίας της Μοίρας Τορπιλλοπλάνων, πήρε την απάντηση: Με τέτοια θ’ ασχολούμεθα τώρα;» (ο εν αποστρατεία ταξίαρχος Δ. Κουντούρης, ήταν αντιπρόσωπος αεροπορικού υλικού και σ’ αυτόν  απευθύνθηκε ο Καρταλαμάκης για την προμήθεια των αναγκαίων υλικών από την Αγγλία, η οποία και εξασφαλίστηκε).
Καταλήγοντας ο Καρταλαμάκης καταλήγει: «Αυτή ήταν η απάντηση του υπεύθυνου για την τύχη της Αεροπορίας της χώρας μας» (σ.σ. εννοεί τον αρχηγό της Αντωνάκο), προσθέτοντας: «Άτυχη Ελλάδα! Που σε μία από τις πιο κρίσιμες στιγμές της Ιστορίας σου, βρέθηκες με την Αεροπορία σου ακέφαλη!» (βλ. όπ π. σελ. 453).
Πόσες φορές η μοίρα της Ελλάδας και της ανθρωπότητας δεν σημαδεύτηκε από τις αποφάσεις ενός και μόνον ανθρώπου!!!
Όσο για το άνοιγμα του φακέλου της Κύπρου, δεν πρόκειται να γίνει κατά τη διάρκεια της ζωής μας, γιατί αρκετοί που κυβέρνησαν την Ελλάδα μεταπολιτευτικά, θα έπαιρναν, ενδεχομένως, το δρόμο του Κορυδαλλού.

 

Αθήνα, 31/10/2012
Ο πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου