Η "υπερήφανη" Ελλάδα
Σέρνεται η Ελλάδα σέρνεται
με χέρι απλωμένο
και από καιρό λίαν λερωμένο
εκλιπαρώντας δάνεια τοκογλυφικά.
Καλοφαγομένοι υπουργοί
με τίγκα το πουγκί
και τα χοντρά τα πορτοφόλια
"μεριμνούν" τάχατες για την Ελλάδα μας τη δόλια.
Πηγαινοέρχονται ολημερίς στις ευρωπαϊκές αυλές
για να κλείσουν τάχα της Ελλάδας τις πληγές
που οι ίδιοι άνοιξαν με δόλιες πολιτικές
και με εθνοκτόνες επιλογές.
Χορεύουν πάνω στο πτώμα της
το χορό των καλεσμένων
μπροστά στα μάτια των εξαθλιωμένων
και των Ελλήνων των γονατισμένων.
Που σέρνονται σιωπηλοί στις ουρές με καραβάνες
μη τολμώντας να χτυπήσουν τις καμπάνες
καμπάνες της εξέγερσης και της λευτεριάς
χτυπώντας αλύπητα τους εργολάβους της ψευτιάς.
"Υπερήφανη" Ελλάδα και ισχνή αγελάδα
που αρμέγουν και ληστεύουν οι μεγάλοι της ταγοί
που ενώ ορκίζονται στην προκοπή της
την οδήγησαν στην άκλαυτη ταφή.
Αθήνα, 8/3/2012
Ο… μη υπερήφανος πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
"Στρεβλώσεις, αβελτηρίες και λάθη δεκαετιών μας οδήγησαν εδώ που φθάσαμε"
Με τη φράση αυτή -που ακούμε και διαβάζουμε συχνά-πυκνά- πολιτικοί παράγοντες, κομματικά στελέχη, δημοσιογράφοι, θεσμικοί παράγοντες, κάθε λογής και ποικιλώνυμοι καθηγητάδες, κρίνουν τις μεταπολιτευτικές δεκαετίες και ξεμπλέκουν. Όλοι αθώοι. Πάμε παρακάτω! Έτσι απλά, μοιραία και ωραία μας έκλεψαν τα λεφτά, μας έκλεψαν το χαμόγελο, μας έσκαψαν το λάκκο και υποθήκευσαν τη ζωή των επερχομένων γενεών.
Ερώτημα: Και σεις τί κάνατε ρε κοινωνικοί και εθνικοί τερμίτες; Χορεύατε το χορό της καριέρας και της αρπαχτής πάνω στο πτώμα της Ελλάδας;
Αυτό το κυλώνειο άγος δεν ξεπλένεται με την προσβλητική "αυτοκριτική" που λέει "κάναμε λάθη"!
Αυτό ξεπλένεται ΜΟΝΟ μ' ένα ΝΕΟ Γουδί σε πολλά επίπεδα!
Αθήνα, 2/3/2012
Ο πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
Σύστημα πολιτικό
Σύστημα, λέει το ελληνικό λεξικό, σημαίνει: "Σύνολο πραγμάτων του οποίου τα μέρη βρίσκονται μεταξύ τους σε στενή σχέση ενότητας και αλληλεξάρτησης".
Συνεπώς, ο εννοιολογικός προσδιορισμός του "συστήματος" και μάλιστα του πολιτικού περιλαμβάνει κοινωνικές και πολιτικές δραστηριότητες μέσα από θεσμούς, οι οποίοι ανάγονται στη δικαιοσύνη, το συνδικαλισμό, την υγεία, την ενημέρωση, την παιδεία, την άμυνα και προεχόντως τους θεσμούς του πολιτικού συστήματος, όπως είναι η Βουλή, η κυβέρνηση, οι βουλευτές, τα κόμματα κ.λπ.
Άρα, όταν λέγεται ότι το πολιτικό σύστημα σάπισε, ή ότι το πολιτικό σύστημα είναι διεφθαρμένο πρέπει να εννοούμε ότι αυτός ο χαρακτηρισμός αφορά όλα τα πιο πάνω και άλλα πολλά που δρουν θεσμικά μέσα στο σάπιο πολιτικό σύστημα.
Συνεπώς, όταν λέμε ότι δεν έχουμε εμπιστοσύνη στο πολιτικό σύστημα -όπως δήλωσε και ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών- αυτή η έλλειψη εμπιστοσύνης εκτείνεται σε όσα σημειώθηκαν πιο πάνω.
Κατ' ακολουθίαν: Όταν γίνεται λόγος για ανατροπή του πολιτικού συστήματος, αυτή θα πρέπει να περιλάβει τους πάντες και τα πάντα.
Αυτή είναι η λογική, εννοιολογική και πραγματική λειτουργία της ανατροπής του πολιτικού συστήματος. Αλλάζουν τα πάντα: Όλα τ' άλλα είναι απάτη, γιατί όταν οι θεσμοί σκουριάζουν ή σαπίζουν καταλύονται.
Με την ευκαιρία, μεταφέρω εδώ τα όσα έγραφε ο Αυστριακός φιλόσοφος Κ. Πόππερ στα 1945 για τη σημασία και την έννοια του θεσμού: "Οι θεσμοί, σαν τους μοχλούς, είναι αναγκαίοι αν θέλουμε να καταφέρουμε οτιδήποτε που υπερβαίνει τη δύναμη των μυών μας. Σαν τις μηχανές οι θεσμοί πολλαπλασιάζουν τη δύναμή μας για το καλό και το κακό. Σαν τις μηχανές έχουν ανάγκη από την νοήμονα εποπτεία κάποιου που καταλαβαίνει τον τρόπο λειτουργίας τους και, περισσότερο από όλα το σκοπό τους…" (βλ. το έργο του: "Η ανοιχτή κοινωνία και οι εχθροί της", εκδ. "Δωδώνη", Αθήνα, 1980, σελ. 128).
Οι θεσμοί, λοιπόν, είναι κοινωνικά εργαλεία, τα οποία, με την αλλαγή των συνθηκών, αντικαθίστανται και όταν χρειάζεται τσακίζονται και συντρίβονται .
Είμαστε ήδη καθυστερημένοι.
Είναι αυτονόητο ότι αυτό το τσάκισμα, αυτός ο ανασκολοπισμός του συστήματος πέφτει στους ώμους της πρωτοπόρου μειοψηφίας και όχι στις αγελαίες μάζες των κοπριτών.
Αθήνα, 6/3/2012
Ο πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου